Bemolek poznaje muzykę
na sopran, kontralt i fortepian
do słów własnych
Cykl, a najprawdopodobniej dwa cykle pieśni na dwa głosy kobiece z fortepianem napisane z myślą o wyjaśnieniu Odbiorcy – zarówno temu młodszemu, jak i już nieco starszemu – co to tak naprawdę jest muzyka i z czego się składa. Pisane z lekkością i humorem, ale już z moją „naturalną” dbałością o indywidualny charakter. /WIĘCEJ
Pieśni z Dalekiego Wschodu
na sopran i fortepian
do słów własnych
Cykl pięciu pieśni opowiadających o ogromnej zmianie miejsca do życia, przeniesienia się do zupełnie innej kultury. To pieśni o tęsknocie za ojczystymi Chinami, za monumentem chińskich symboli, za zwyczajami, za tradycją, czy wreszcie za zwykłą codziennością. Co ciekawe, to pieśni te planowo wykona rodowita Chinka śpiewając po polsku muzykę brzmiącą europejsko-orientalnie.
(dotąd niewykonane)
Pieśni przeistoczenia
na sopran i fortepian
do słów Izabeli Karaśkiewicz
Cykl dziesięciu pieśni opowiadających o ukrytych przed światem emocjach, z jakimi boryka się pewna kobieta. Bohaterka analizując samą siebie i przez siebie, to co na zewnątrz jej bliskie, pokonuje swoje bariery, ograniczenia, przekracza własne granice. Przepracowuje swoje obawy, blokady i strach, by wreszcie uwierzyć we własne siły. To przejście gruntownej przemiany, która pozwoli ze spokojem, odwagą, wiarą i nadzieją stawić czoła światu.
(dotąd niewykonane)
Pieśni o zmroku
na mezzosopran i fortepian
do słów własnych
Cykl sześciu pieśni, krótkich historii, które zgodnie z tytułem opowiadają o nocy. Ale takiej nocy innej, tajemniczej, ukazanej z niezbyt oczywistej perspektywy, w bardziej metaforycznym rozumieniu. Co mogłaby odczuwać sama noc? Drzewa? Krajobraz? /WIĘCEJ
Teatr mój widzę ogromny
na bas i fortepian
do słów Stanisława Wyspiańskiego
To samotna, niewielkich rozmiarów pieśń, do niezwykłego tekstu, który będąc jednym z najsłynniejszych tekstów autora, w zasadzie był listem, jaki Wyspiański napisał do Adama Chmiela. Muzyka przybiera tu formę majestatycznej, popisowej etiudy na głos i fortepian, o wciąż przesuwanym się i uciekającym akcencie.
(dotąd niewykonane)
Wilczyca
na mezzosopran i klawesyn (fortepian)
do słów własnych
Ośmioczęściowy cykl utworów przybiera tu postać kantaty, do której przewidziana jest alternatywna partia elektroniki. Całość przestawia życie jednej z bohaterek polskiego baroku. Teofila Chmielecka nie miała łatwego życia, nie była też postacią banalną. Libretto, będące poetycką formą listu Chmieleckiej do współczesnego odbiorcy wraz z muzyką ukazuje jej historię, poglądy, trudy i bohaterstwo.
(dotąd niewykonane)
Zamykam
pieśń-fantazja do słów własnych
na mezzosopran i fortepian
Pieśń opowiada o uczuciach, wierze i przemyśleniach Egipcjanki, która zmumifikowana czeka na swoje zmartwychwstanie. Ono nigdy nie nastąpiło – co mogłaby nam teraz po tysiącach lat powiedzieć? Czy już zwątpiła, czy nadal jej wiara jest nieugięta? /WIĘCEJ
16 Pieśni
do słów Krzysztofa Kamila Baczyńskiego
na kontralt i fortepian
Poezje Krzysztofa Kamila Baczyńskiego są mi szczególnie bliskie, pozwalają nawet w najmniejszych miniaturach obcować z geniuszem. Dzieje się to poprzez głębię przekazu, zadziwiający nastrój, albo zaskakujące formowanie wypowiedzi – ta fascynacja sprawiła, że pieśni do jego słów piszę od roku 1999. Najważniejsze w komponowaniu tych miniatur jest dla mnie nierozerwalna więź głosu z instrumentem – tu nie ma mowy o akompaniamencie, za to jest duet, gdzie obie partie są równorzędne. /WIĘCEJ
Krajobraz
pieśń-fantazja na kontralt i fortepian
do słów Zbigniewa Herberta
To jedna z najbardziej wirtuozowskich, najbardziej skomplikowanych, wymagających i trudnych do interpretacji kompozycji. Głos i instrument wykorzystany jest tu w całej możliwej skali. Muzyka wymaga absolutnej koncentracji zarówno od śpiewaczki i pianisty, ale również od odbiorców. Dzieje się tak za sprawą ogromnej mocy zamkniętej w warstwie literackiej. w kilku słowach zawarte są skrajności – upadek i zwycięstwo, lament i odwaga, groteska i melancholia. Cała pieśń jednocześnie wzrusza i przeraża, a ten pełen wachlarz emocji sprawił, że kilka linijek tekstu przyniosło kilkanaście minut muzyki. /WIĘCEJ
6 Pieśni
do słów Wisławy Szymborskiej
na kontralt i orkiestrę (wersja na fortepian)
6 pieśni do słów Wisławy Szymborskiej na kontralt i orkiestrę, dedykowane Oldze Maroszek, powstały pod koniec 2012 roku. Sam pomysł narodził się przypadkiem – dostałem w prezencie piękny zbiór poezji autorki i do sześciu z tekstów niemal od razu usłyszałem całe morze muzyki. Starałem się oddać nie tylko tekst, który bywa zabawny, smutny, przekorny i infantylny, ale też wszystko to, co mogłoby wydarzyć się między wersami. Bo czy często nie jest tak, że ubieramy w piękne słowa złe i przykre rzeczy? Pieśni mają bardzo rozbudowaną partię orkiestrową, fragmenty bez śpiewu symbolicznie dopowiadają znaczenia, łączą wersety, albo wprowadzają nastrój do kolejnych myśli i tematów. /WIĘCEJ
Cicho
na alt i fortepian
do słów S. M.
Ta krótka pieśń miała być jedną z wielu w cyklu. Autor słów nie wyraził zgody na publikację swojego imienia i nazwiska, mało tego, nigdy nie zdecydował się udostępnić mi innych swoich wierszy, dlatego pieśń pozostała tylko jedna. Opowiada o dziwnej ciszy na granicy jawy i snu, to swego rodzaju niewyraźny szkic przestrzeni, w której kierunek czasu nie jest oczywisty. Plamy znaczeń w treści sprawiają, że jest się jednocześnie wszędzie, ale też zarazem nigdzie.
(dotąd niewykonane)
10 nokturnów
na sopran i fortepian
Powstałe w latach 2015 -2016 utwory początkowo jako pieśni do własnych słów przerodziły się, głównie z uwagi na ich charakter na pieśni bez słów. Wokaliza nie skupia uwagi na słowach, pozostawiając najważniejsze samo wrażenie płynące z dźwięków. Do muzyki głównym bodźcem były sny, jako nieodgadniony dotąd element nocy każdego z nas. /WIĘCEJ