Agnieszka Gzyl
Absolwentka Akademii Sztuk Pięknych im Władysława Strzemińskiego w Łodzi – obecnie w trakcie doktoratu na tej samej akademii – mutidyscyplinarny przewód – architektura wnętrz oraz sztuki wizualne.
Właścicielka SLOW Art Center – artystycznej przystani, w której ludzie z różnych stron kraju oraz świata będą mogli zrelaksować się i oderwać od rzeczywistości tworząc sztukę z artystami, uczestniczyć w warsztatach lub zwyczajnie przyjechać na wypoczynek w otoczeniu obrazów, rzeźb, muzyki, niebanalnej architektury i designerskich przedmiotów użytkowych, które będzie też można kupić.
Architekt wnętrz specjalizujący się w leczniczym / terapeutycznym / zdrowym projektowaniu opartym na wiedzy naukowej jak kształty, kolory, materiały, przestrzeń, światło, faktura, dźwięki wpływają na nasze samopoczucie.
W działalności artystycznej prezentuje niekonwencjonalne podejście do uprawianej sztuki oraz używanego medium artystycznego. Silikon budowlany, którym się posługuje, nadaje jej obrazom trzech wymiarów oraz umożliwia zrealizowanie zamierzeń artystki dotyczących możliwości dotykania jej prac przez widzów.
Dzięki temu malarka osiąga lepszy kontakt z publicznością a jej sztuka jest nie tylko bardziej dostępna i przez to lepiej zrozumiała ale się przede wszystkim staje się istotnym środkiem terapii dla wszystkich odwiedzających wystawę, a zwłaszcza dla widzów niepełnosprawnych fizycznie, umysłowo a także niedowidzących czy niewidomych.
„Od dłuższego czasu, z pomocą psychiatrów i psychologów, szukam sposobu by umożliwić dorosłym powrót do doświadczeń z wczesnego dzieciństwa kiedy to odkrywali świat głównie za pomocą dwóch zmysłów: dotyku i wzroku. Zwracając na nie uwagę małego dziecka, pomagamy mu w lepszym poznawaniu świata a przede wszystkim rozwijamy w nim jedno z najważniejszych na tym etapie życia narzędzi komunikowania się z otoczeniem i budowania relacji z innymi ludźmi. Moja sztuka odtwarza te pierwotne dziecięce doświadczenia u dorosłych, dające im poczucie komfortu, spokoju i bezpieczeństwa z jednoczesnym powrotem do niczym nieskrepowanej dziecięcej radości zaspokojenia własnej ciekawości.
Moja sztuka wpływa terapeutycznie na osoby niepełnosprawne fizycznie, które często muszą pokonać ograniczenia ruchowe by dotknąć obrazów. To również świetna okazja dla osób z autyzmem dająca im możliwość przełamywania barier w bezpiecznym i uspokajającym otoczeniu. Widzowie z problemami wzrokowymi oraz niewidomi mogą szczególnie swobodnie cieszyć się oglądając moje prace przy użyciu dotyku. Jak widać zatem moja sztuka jest szeroko dostępna dla większości widzów na różne sposoby.
To co tworze to mój prywatny język nadziei w tworzeniu nowej wizji świata sztuki. Sztuki, która może być wykorzystana w powstawaniu lepszej przyszłości. Sztuki, która korzysta ze zdobyczy nauki oraz wykorzystuje nowe technologie tworząc tamę sprzeciwu wobec tonięciu w niekończącym się strumieniu dezinformacji i rozrywki.
Sztuka jest przecież rozmową między twórcą a publicznością, a ja chcę rozpocząć tę rozmowę na swój sposób. Chce wpływać pozytywnie na emocje, a emocje niech wpływają na zachowanie widzów. Mam nadzieję, że moja sztuka będzie Was inspirować.”
Lista wystaw wraz z katalogiem ważniejszych prac Artystki znajduje się tutaj.