Twórczość online

oraz dla tych,
którzy przeżyli śmierć swojego dziecka

Czasem zdarzają się rzeczy złe, czasem tragiczne, a czasem tak niewyobrażalnie fatalne, że nie sposób wyrazić ich słowami. Dla próby ich zrozumienia potrzeba czegoś więcej, musi znaleźć się jakieś ujście dla emocji, musi znaleźć się przestrzeń, w której spróbujemy zmierzyć się z tym, co nas spotkało. Wtedy powoli spróbujemy spojrzeć przed siebie. Choć nie będziemy już tacy sami, świat będzie zupełnie inny, z czasem odnajdziemy dalszą drogę – ona tam jest, na pewno.

Oczywiście zdaję sobie sprawę, że wokół nas – przede wszystkim dołączając do tego wciąż toczącą się wojnę – jest mnóstwo podłości i niesprawiedliwości, mnóstwo rodziców straciło swoje dzieci. Dlatego też muzykę dedykuję także im wszystkim, może jakieś słowo, czy dźwięk będzie punktem zaczepienia, żeby móc stawić czoła przyszłości?

Najpiękniej, jak potrafię dziękuję Wykonawczyniom, które w najbardziej szlachetny, najcudowniejszy i wręcz transcendentalny sposób stworzyły tę muzykę.

Wasze mistrzostwo, precyzja, pasja, ambicje, niezwykły talent i wrażliwość wprawiły mnie w osłupienie i jestem przekonany, że inni także będą oniemiali ze wzruszenia. Naprawdę trudno mi uwierzyć, że pięć takich niezwykłych Artystycznych Osobowości trafiło na siebie, że tak pięknie się rozumiecie, potraficie stać się jednym organizmem, złączonym wspólną ideą, wspólnym aktem najwyższej sztuki. Stałyście się dla mnie dziełem samym w sobie, jestem dumny i zaszczycony, że to akurat Wy stworzyłyście te Treny.

Słowa najwyższego uznania kieruję także do Krzysztofa Sztekmilera, dzięki któremu praca Artystek została utrwalona i to z adekwatną – najwyższą jakością, profesjonalizmem, wyczuciem i gustem.

Pięknie dziękuję także Michałowi Sobiechowi, na którego zawsze mogę liczyć – nie tylko jako wybitnego śpiewaka, ale równie wybitnego anglistę.

Jesteście Kochani, dziękuję!!!